Pielgrzymując po Ziemi Podlaskiej, mogliśmy najpierw osobiście podziwiać naturalne jej piękno, potem ludzie i obiekty ukazywali nam jej szlachetną, bogatą i ciekawą historię, byśmy odkryć najważniejsze: dziecięca wprost ufność w opiekę Matki Bożej i uwielbienie dla Jezusa w Najświętszym Sakramencie jest znakiem tożsamości tej ziemi, korzeniem jej kultury i świadectwem wiary żyjących na niej ludzi. Tykocin, Różanystok i Sokółka powszechnie uznawane jako miejsca bez większego znaczenia nam dały tak wiele. Poruszyły w naszych duszach te struny, którym hałaśliwa i zagoniona warszawska codzienność, nie pozwala się odezwać.
Za te i inne, nieraz bardzo osobiste, przeżycia chcemy dobremu Bogu podziękować wspólną modlitwą podczas Mszy św. 26 października o godz. 1800. Poczuwających się do wdzięczności uczestników tego pielgrzymowania, ich bliskich i wszystkich sympatyków wyjazdów organizowanych przez salezjanów zapraszam tego dnia do Bazyliki. Niech dziękczynna modlitwa utrwali w nas owoce pielgrzymowania na Polskie Kresy.
