Wystawiony w Bazylice obraz Serca Pana Jezusa po konserwacji skłania wielu z Was – Drodzy Parafianie i Goście – do najrozmaitszych refleksji, którymi dzielicie się z nami, Waszymi duszpasterzami. Duża część z Waszych spostrzeżeń, to wspomnienia o tych chwilach, które niejako rozstrzygały o Waszym życiu, a miały miejsce przed tym Obrazem. Niektórzy przed Nim rozpoczynali małżeńską drogę, inni przynosili swoje dzieci – najpiękniejsze owocowanie małżeństwa, by je ochrzcić. Duża część Parafian spod tego Obrazu wyruszała w ostatnią drogę – ku wieczności. Niezliczona jest rzesza tych, którzy najpierw zapatrzeni w wizerunek Serca Zbawiciela błagali niebiosa o ratunek, mądre natchnienia, umiejętność przyjęcia życiowego krzyża, o uzdrowienia i umocnienie w chwilach trudnych, a potem wracali w to samo miejsce, by dziękować za wymodlone łaski.
Obojętność wobec takiej przeszłości byłaby stratą nie do naprawienia. By uchronić ją od zapomnienia, ale też zarazem dać świadectwo pokoleniom współczesnym i przyszłym, zwracamy się do Was z serdeczną prośbą o podzielenie się tymi chwilami Waszego życia, kiedy poprzez ten Obraz w Wasze życie wpisało się Najświętsze Serce Pana Jezusa. Chcielibyśmy z Waszych wspomnień ułożyć księgę-wotum, która byłaby namacalnym znakiem, że – jak to przed setkami lat zauważył św. Augustyn – ludzkie serce najlepiej odzyskuje ukojenie, radość, i nadzieję, a przede wszystkim czuje się kochane, przy Sercu Najświętszego Zbawiciela. Właśnie w Bazylice na warszawskiej Pradze po to Ono zamieszkało i dzisiaj również pełne łaski oczekuje w Niej na spragnionych ukojenia.
Wyjątkowość i niepowtarzalność tej księgi polegałaby również na tym, że Wasze świadectwa, najlepiej własnoręcznie spisane byłyby w nią wklejone lub też, po uprzednim przygotowaniu, wprost do księgi wpisane. Znakomitym ubogaceniem byłyby kopie fotografii dokumentujące opisywane wydarzenia, np. ślubne, chrzcielne, itp.
Nic jednak nie zastąpi wypowiedzi duszy. Bardzo na to liczymy i czekamy na Wasze relacje. Można je przekazywać w zakrystii księżom przy okazji nabożeństw, w kancelarii, nadsyłać mailem. Możemy Wam pomóc w spisaniu relacji ustnej lub udzielimy wyjaśnień. Jesteśmy otwarci na Wasze sugestie i propozycje. Przy odrobinie dobrej woli nasze wspólne dzieło „Z serc do Serca” moglibyśmy złożyć w procesji z darami na Mszy św. z okazji 250-rocznicy ustanowienia w Polsce święta Serca Pana Jezusa.
„Z serc do Serca” to żywy, ciągle tworzony pomnik naszej wiernej miłości do Najświętszego Serca Jezusowego. Piszmy razem księgę-wotum świadomi dziedzictwa, jakie przekazało nam pokolenie ojców i matek; piszmy ją świadomi, żeśmy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która wyraziła się przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu (św. Jan Paweł II).
